it’s the context, stupid!

De kern van een arbeidsorganisatie bestaat uit mensen die een prestatie leveren ten behoeve van een klant of cliënt, of het nu om de profit of de non-profit sector gaat. Maar wat als die prestaties achterblijven? Als er dus sprake is van prestatieblokkades? Hoe grijpen we dan in, wat is onze professionele interventie? En bereiken we hiermee het gewenste resultaat? 

De afgelopen twee jaren hebben meerdere Avans HR studenten binnen areaconsult onderzoek gedaan, zowel theoretisch als in het veld. Doel daarvan was antwoord te vinden op de vraag wat oorzaken zijn van prestatieblokkades binnen organisaties en of managers en HR-adviseurs wel de goede interventie doen om deze blokkades op te heffen.
De uitkomst van de onderzoeken door de studenten is, dat veel van onze interventies zich richten op het individu, op de medewerker. We vermoeden dat daar de sleutel ligt om hun prestaties te verbeteren.

Maar helaas: daar zit de hoofdoorzaak niet. Als medewerkers niet presteren, dan is hun werkcontext aan te wijzen als de voornaamste reden dat prestaties achterblijven.

De wetenschap heeft hier ook onderzoek naar gedaan. Ook zij komen tot dezelfde inzichten: arbeidsprestaties moeten we vooral verbeteren door de werkcontext van medewerkers aan te pakken. En niet door de motivatie van personeel te versterken, of hun competenties.
We hebben in het recente verleden rondom dit thema een workshop georganiseerd. Ook is er een artikel over dit thema verschenen in het vakblad van de beroepsvereniging voor HR-professionals, de NVP.