“Ik sta even stil en dat is al een hele vooruitgang”
Die uitspraak komt van Berthold Brecht. Ik kreeg hem aangereikt door Sylvie van der Haar van Instantes (zie http://www.instantes.nl/over-mij/). Sylvie richt zich met haar bureau met name op aspecten als reflectie, verstilling en vertraging. Afgelopen vrijdag waren we er te gast als samenwerkend netwerk van ambachtslieden: om te leren van en met elkaar.
En dat hebben we ook gedaan. Over hoe je kunst kan gebruiken om meer en beter te gaan zien; om een betere verbinding met de werkelijkheid te maken. Hoe we onderscheid kunnen maken tussen observaties, interpretaties en oordelen. Dat “waar je struikelt, je schat ook ligt”. Dat ons werk vol paradoxen zit. Dat we in interactiepatronen “de cultuur tegenkomen”. Dat niks is wat het lijkt en observeren nog een hele kunst is. Dat je aanwezigheid een interventie is en dan rijst de vraag natuurlijk óf en hoe je aanwezig bent. Waarmee we bij Theorie U aangekomen zijn.
We hebben een veranderspel gespeeld, mede-ontworpen door Jorn Bruining. Waarbij er tal van prikkelende vragen aan bod kwamen. Vragen die ons helpen om onze reis die loopt van waar we zijn naar waar we heen willen.
Ook een wandeling in de buurt van Galder hoorde erbij. Landelijk gebied zo dicht bij de alsmaar levende stad en haar drukke wegen.
We hebben elkaar gevoed; en lieten ons voeden door rust en stilte. En in alle opzichten geslaagde studiedag.