Without memory or desire

Tijdens mijn SIOO-opleiding tot organisatieadviseur was Erik van der Loo één van onze docenten. Erik heeft met name aandacht besteed aan onze professionele attitude. Hoe konden we “de kamer binnenkomen without memory or desire”? Wetende dat als ons dat niet zou lukken, we de casus of situatie niet vooruithelpen. We zijn dan immers bevooroordeeld of vooringenomen; of we vermengen onze eigen verlangens en projecties met de situatie. Waardoor we hem “inwikkelen”, ingewikkelder maken en we het proces dat tot een oplossing moet leiden, gaan hinderen.

Dat “without memory or desire”, vond ik toen al een hele opgave en nog steeds geef ik er veel aandacht aan. Ik had het erover met HR-adviseurs van een aantal Brabantse gemeenten toen ik onlangs een interactieve spreekbeurt voor hen verzorgde. Het thema was arbeidsmobiliteit, locatie gemeente Dongen.

Hoe kijken deze adviseurs zèlf naar het thema? Waarom is arbeidsmobiliteit “goed voor een mens”? Mogen we nog veertig jaar bij dezelfde baas werken? Moeten loopbanen “agile” zijn? Gaat hetgeen er niet mag zijn, niet bepalen wat er gebeurt….

Het was een boeiende dialoog waarbij we keken “naar onze eigen binnenkant”. Naar de onderliggende opvattingen, overtuigingen, waarden en normen over dit thema, die ons denken en handelen richten en bepalen. Dat bracht mooie inzichten naar boven. Over hoe je je eigen weerstand kan organiseren bij arbeidsmobiliteit; dat het wat dit betreft veel parallellen met veranderkunde heeft; dat je moet voorleven wat je preekt. Dat het vaak een kwestie van zowel sturen als steunen is.

We stelden ook vast dat arbeidsmobiliteit steeds minder een negatieve lading heeft. Nog teveel valt het woord pas, als er sprake is van dossieropbouw, van krimp en reorganisatie, waardoor het een gedwongen karakter krijgt. Het wordt meer en meer regie nemen over je loopbaan. Reizen naar nieuwe horizonten, je potentieel ontsluiten.

We hebben het thema daarna opnieuw vastgepakt m.b.v. LEGO Serious play. Mooi om te zien wat er toen gecreëerd werd. De bouwsels maakten duidelijk hoe de aanwezigen aankijken tegen het thema. Welke “memory and desire” hen drijven. Ja; wat drijft jou? Altijd een goede vraag voor professionele reflectie.

Donald Meulensteen, Arjan Heijdens, Demi Dolderman en Anne van de Ven van de gemeente Dongen, bedankt voor de uitnodiging en het initiatief.